تفاوت‌های افراد دارای معلولیت با سایرین، نباید باعث محرومیت آنها از حقوق اجتماعی بشود

مسعود فیروزی در دیدار با فرماندار و مسؤولان اجرایی شهرستان طرقبه‌شاندیز گفت: نگاه دینی ما بسیار پیشرفته‌تر از نظام‌های فکری غرب در خصوص افراد دارای معلولیت می‌باشد. چون در زمانی که اروپایی‌ها معلولین را نشانه عذاب الهی می‌دانستند و آنها را به انحاء مختلف از زندگی محروم می‌ساختند پیشوایان دینی ما بر حقوق آنها تأکید می‌کردند.
وی اضافه کرد: برای مثال امیرالمؤمنین در نهج البلاغه خطاب به مالک اشتر می‌گوید مبادا به خاطر گرفتاری‌های حکومتی از ناتوان‌ها، معلولین و بیماران روانی غافل شوی و به آنها نپردازی چون آنها هم مانند سایرین هستند و باید حقوق خود را داشته باشند.
وی ادامه داد: بیش از هزار سال پیش، مولای متقیان به فرماندار خود می‌گوید برای توانجویان حقوقی از بیت‌المال قرار بده چون این حقوق انسانی آنها است که مانند سایرین باید از آن بهره‌مند باشند.
مدیر کل بهزیستی خراسان رضوی گفت: ما نیز به عنوان مسؤول در جامعه اسلامی باید به مسؤولیت‌های خودمان در این مسیر عمل کنیم و تمام امکانات اجتماعی را مانند سایر افراد جامعه در اختیار افراد دارای معلولیت قرار دهیم.

افراد دارای معلولیت، شهروندان درجه یک هستند

وی افراد کم توان را بزرگ‌ترین اقلیت جمعیتی جهان برشمرد و گفت: گروهی که سالمندان، افراد دارای معلولیت، بیماران روانی مزمن و حادثه‌دیدگان ناتوان را در برمی‌گیرد ۱۵ درصد جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند و لذا این حق آنها است که از مزایای زندگی اجتماعی بهره‌مند باشند.
فیروزی گفت: افراد دارای معلولیت متفاوت از افراد غیر معلول هستند اما انسان‌هایی کامل و شهروندان درجه یک می‌باشند و باید از همه حقوق و امتیازات زندگی اجتماعی برخوردار باشند.
وی تفاوت معلولین با سایرین را مانند تفاوت نژاد، رنگ، قومیت و سایر تفاوت‌های انسان‌ها ارزیابی کرد و گفت: بر اساس منشور دینی ما و همچنین کنوانسیون‌های بین‌الملل حقوق معلولین، ما نباید این تفاوت‌ها را مبنای محرومیت از حقوق اجتماعی قرار ‌دهیم و افراد دارای معلولیت را از حقوق‌شان محروم کنیم.
مدیر کل بهزیستی خراسان رضوی گفت: تمام مشکلات افراد دارای معلولیت، از محدویت‌های محیطی ناشی می‌شود چون ما محیط زندگی را فقط برای افراد غیر معلول طراحی کرده‌ایم که ناشی از تفکرات قدیمی و باطل شده می‌باشد.
وی تأکید کرد:خانه‌ها،مساجد،مدارس،دانشگاه‌ها،پارک‌ها،مراکز گردشگری،خیابان‌ها،وسایل حمل و نقل، کتاب‌ها،نرم‌افزارها،وسایل زندگی،اتاق‌ها،سرویس‌های بهداشتی، مسافرخانه‌ها، هتل‌ها و همه‌ی مکان‌ها و امکاناتی که به نظر شما برای زندگی اجتماعی لازم است باید برای تمام شهروندان از جمله معلولین قابل استفاده باشد.